آلیاژهای مس-مسیحاب به دلیل ویژگیهای خاص خود کاربردهای مختلفی دارند. این همچنین دلیل استفاده گسترده آنها در ساخت و تولید است، زیرا مقاوم و طول عمر بالایی دارند. همچنین این آلیاژها میتوانند به شکلهای مختلفی تراشیده شوند، که این موضوع آنها را برای محصولات بسیاری مناسب میکند. آلیاژهای مس-مسیحاب نیز به خوبی ضد صدوع هستند. این بدان معناست که آنها میتوانند با آب و مواد شیمیایی دیگر در تماس باشند بدون اینکه تحت تأثیر منفی قرار بگیرند، که این باعث میشود آنها برای طیف گستردهای از کاربردها مناسب باشند.
آلیاژ مس-مسیحاب: مس و مسیحاب میتوانند آلیاژی به نام برنج ایجاد کنند و یکی از کاربردهای رایج آن ساخت سکهها است. سکهها باید مقاوم باشند زیرا توسط افراد به طور مکرر استفاده میشوند. آلیاژهای مس-مسیحاب قوی به اندازه کافی هستند که برای ضرب سکههای مقاومتر مناسب باشند. همچنین، این فلز به دلیل عدم حساسیت به صدوع، کمک میکند که سکهها برای سالها جذاب و جدید باقی بمانند.
مزایای بسیاری برای ترکیب مس و روی وجود دارد که این آلیاژ را بسیار قابل استفاده میکند. یکی از مزایای کلیدی این است که فلز حاصل قویتر از هر یک از مس یا روی به تنهایی است. این موضوع آن را مناسب جهت استفاده در کاربردهای ساخت و تولید، جایی که قوت بسیار حائز اهمیت است، میکند. آلیاژهای مس-روی معمولاً توسط سازندگان و تولیدکنندگان برای تولید محصولات قوی و طولانیمدت استفاده میشوند.
اما این موضوع همراه با برخی دشواریهای استفاده از آلیاژهای مس-آهن زنگ نیز میآید. یکی از این دشواریها، محدودیت در کاربرد آنهاست که میتوانند بسیار، بسیار سخت به کار باشند. سختی بلورها آن را دشوار میکند تا به شکلهای مختلف خمش یا شکل داده شوند و ممکن است کاربرد آنها در بعضی موقعیتها محدود شود. قوتشان یک مزیت است، اما میتواند در برخی کاربردها آنها را دشوار به کار کند.
اهمیت ترکیب مس و آهن زنگ ما مس و آهن زنگ را به دلیل اینکه اجازه میدهد تا فلزی را تولید کنیم که بهترین ویژگیهای هر دو ماده را در بر دارد، ترکیب میکنیم. مس بسیار قوی و طولانیمدت است، اگرچه اگر بدون معالجه باقی بماند میتواند صدای دهد. آهن زنگ ضعیفتر از مس است، اما بسیار مقاوم به صدای دهیدن و خوردگی است. با ترکیب این دو فلز، میتوانیم آلیاژی قوی، طولانیمدت و ضد صدای دهیدن تولید کنیم. این ترکیب ویژگیها آلیاژهای مس-آهن زنگ را برای انواع صنایع بسیار مهم میکند.
تغییرات در ترکیب یک آلیاژ، مانند نسبت مس و روی، میتواند خواص مواد حاصله را تغییر دهد. آلیاژهای مس و روی میتوانند ترکیبات بسیار مختلفی داشته باشند، از ۵٪ تا بیش از ۴۵٪ روی. ترکیب دقیقی که انتخاب میکنیم به ویژگیهای مورد نظر فلز بستگی دارد. اگر مایل به یک ماده مقاومتر باشیم، بیشتر به سمت مس حرکت میکنیم، اگر بیشتر مقاومت در برابر خوردگی میخواهیم، بیشتر به سمت روی حرکت میکنیم.
مس فلز پایه در برنز و آهن زنگ است و بخش قابل توجهی از قوی بودن و سختی فلز را تشکیل میدهد. این کار انجام میشود تا خلوص عناصر بین دو عنصر را حفظ کرد و همچنین ویژگیهای آلیاژ مثل مقاومت در برابر خوردگی را با اضافه کردن روی، که در آهن زنگ وجود دارد، بهبود ببخشد، همزمان با کاهش نقطه ذوب که این کار به تولید کمک میکند.